Gurbet elde ömrüm geçti yoruldum
Derya denizlerde çağladım duruldum
Bağıma hazan vurdu soldu kurudum
Hangi baharda açar gülerim bilemedim

Gücüm yettiğince her derde koşturdum
Göremedim kendimi hep savuşturdum
Dağladım yaramı kendim iyileştirdim
Dost elinden sürecek mehlem bulamadım

Tutunduğum dallar bir bir elimde kırıldı
Ferman yazıldı hükmüme darağacı kuruldu
Hapis kaldı yürek kırk yerine kilit vuruldu
Köre baktım ben şaşı kaldım diyemedim

Kendim seçtim bu yolu kendim girdim
Neler geldi ise başa haktandır dedim
Zehiri bal eyledi verdi elinden yedim
Yar elinden derde derman göremedim

İki melek güneş gibi doğdu dünyama
Biri sağ kanadım oldu biri sol yanıma
Canlar feda olsun kuzuların yoluna
Onlarsız bir gün bir nefes dilemedim

Boş verdim dünyayı yanarsa yansın
Yara nerde ise bırak orda kanasın
Kim neyi hak ediyorsa onu yaşasın
Bundan gayrı kem söz söylemedim

Kuzörenli Şair
Halil KARADERE