Gönlünün tezgahında sevdayı dokuttunuz
Ben aşkla boğuşurken siz hayli sükuttunuz
Aşkı yaşayacaksan acı çekmeyi öğren
Dediniz, acıları şeddeli okuttunuz

Akşam karanlığında bir ateş böceğini
Rehber ettim gönlüme kardelen çiçeğini
Nereden bilirdim ki büyük ateşler için
Küçük bir kıvılcımın kâfi geleceğini

Sürüsünü kaybetmiş alacalı bir oğlak
Kendini çağırıyor taze çayırlı otlak
Avcıları görmeyen yavru karaca gibi
Avlaklıklarınızda dolaştı aylak aylak

İrkildi yorgun kalbim bir tüfeğin sesiyle
Sarsıldı koca gövde en derin nefesiyle
Gönlünün ortasında kanar mermi yarası
Kırmızıya boyandı ayrılık busesiyle

Gönlünüzden uzakta bırakıp gitme beni
Taşımıyor bacaklar bu yığılmış bedeni
Uzağında değilim sizin gurbetinizin
Her günün batımında titreme alır teni

Bir aşk yaşandı bitti, hasretli ve sancılı
Unutuldu tüm sözler, dilleri yalancılı
Bağışlayın şairler ayrılık masalı bu
Mutluluk dünde kaldı gün menüsü acılı

05.12.2024/Samsun
İbrahim COŞAR