0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
98
Okunma
Poyraz
Geceyi yaran bir nefes gibi,
Dağlardan kopup gelen hırçın bir ses gibi.
Sert mi sert, özgür mü özgür,
Poyraz, fısıldar ruhuma binlerce düş.
Denizle dans eder, dalgaları sarar,
Yalçın kayalarda yankılanır, haykırır.
Bilir mi bilmez mi, bilmek istemez belki,
Hangi yüreği ürpertir, hangi özlemi çağırır?
Poyraz, savur beni de yıldızlara,
Bırak ardımda köhne limanları.
Rüzgârla yarışan hayallerimde,
Sonsuzluğa açılan kapılar var.
Sensiz ne deniz aynı, ne gökyüzü,
Ne de o fısıltı, huzur dolu bir esinti.
Poyraz, ne olur kaybolma ufukta,
Özgürlüğün adı seninle yazılı.
