0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
113
Okunma
Mevlana’nın Çağrısı
Gel, ne olursan ol, yine gel,
Yüreğinde fırtına, dilinde keder,
Bu kapı, ümitsizlik kapısı değil,
Her arayan bulur, yeter ki gel.
Aşk der ki, kendini yak, kül ol,
Nefsini bırak, derinlere dol,
Mevlana’nın aşkı, sükûn ve huzur,
Her harfinde bir okyanus durur.
Dön ey gönül, hakikate dön,
Semada dönen yıldızların önünde,
Aşkın dansı başlar, erir zaman,
Mevlana’nın çağrısıdır sana sunulan.
Dinle ney’in sesini, ahını duy,
Ayrılıktan doğar bu yanık huy,
Aşkla buluşan her ruh özgür,
Mevlana’nın sözüyle, kalbin hep sürur.
