Biraz sabret, deli gönül, sızlanma
Bahar gelir kar buz kalmaz dağlarda
Gelin gibi, her çağrıda, nazlanma
Kuşlar öter, güller açar, bağlarda


Yeter artık huysuz gönül ağlama
Zemheride seyrân akla ziyândır
Çoruh gibi boz bulanık çağlama
Bu yaptığın nankörlüğü beyândır


Dermân bulsam şu yâremi sararım
Bilmem neyler beni bu elîm firâk
Dört cihânda her dem çâre ararım
Hiç olmazsa sen şu yakamı bırak


Nice berd-i acûz, gelip geçmiştir
Bu da geçer yaylalara göçersin
Nice bağrı yanık, şerbet içmiştir
Varsa nasip, elbet, sen de içersin


İdris Esen, Aralık, 2024, Erenköy


elîm firâk: derin ayrılık, çok acı veren ayrılık
berd-i acûz: kocakarı soğuğu


Dost kalemlerden:

Nefis denen acılardan kurtulup
Şerbet içmek ehli kalem işidir
Dünya denen sancılardan kurtulup
Hak rızası, ulemanın düşüdür...... İshak Aras