Gecelerin çığlığını duyarsan
Ay ışığında
Bir kum torbasının sıcaklığında beni hatırla

Konuşunca sen
Susacağım ebediyyen
Suskunluğumdaki ince sızıyı hatırla

Suskunluğu bozunca makinalı tüfekler
Bir barut tütsüsünde yürüyen
Postallarımla çaresizliğimi hatırla

Uzaklaşacaktır emin ol ayak sesleri
Nöbet gününde vardiya amirlerinin
Ve yanlız kaldığında telsiz başında
Parazitlere karışmış hayallerimle beni hatırla

Unutacaksan bir gün dönüşümü cephelerden
Unutacaksan sırt çantamı ısıtan mektuplarını
Bir demet yıl sonra
Bir demet gülle gelişimi unutacaksan
Tren raylarının sonsuz fısıltılarında beni hatırla

Şimdi çığlıkların sustuğu yerdeyim
Sense uzaklarda çok uzaklarda
Şehrin ışıklarına bakarken
Yanlızlığında
Ve üşürsen eğer
Gözyaşlarına sığınıp beni hatırla

Beni hatırlamak
Yetmezse eğer bir gün
Hasret ağularından kor olan yüreğine
Bilki
Ya şehit olacağımdır
Yada
Alıp başımı gideceğimdendir
Yanılgının öteki yüzü
İşte öyle anlarda
Sana verdiğim sözü
İçimde ki özü
Yani beni hatırla