SEVDA MASALI
Şiirle çiçeklenen bir sevda masalı bu
Satırlardan taşarak mutluluğa ulaşan Dalgalı denizlerin dingindeki salı bu Harflerin arasında hece hece dolaşan Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Derdest etti derdimi yakasından çekerek Acı, keder, hüznümü satırlara dökerek Duygulardan çağlayıp sayfalara akarak Tozlu köhne geçmişin ağlarına ilişen Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Yazılırken gönlüme ışık gibi çizdiğim Her biri birer yıldız sıra sıra dizdiğim Tüllerden kanatlarla karanlığı ezdiğim Harf harf kelebek gibi uçuşarak dolaşan Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Şimdi bana sorsalar, bezdin mi kaderinden? Yaraların yeniden açılınca derinden Akıttın mı zehrini ağlayan kederinden? Mutlulukla mutsuzluk anbeanda buluşan Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Unuttuğum şu kalem en sadık dostum oldu Sarıldığım kağıtlar kalbimde postum oldu Şairlerle üstadlar her biri ustam oldu Nasıl bir deryaymış ki damla damla oluşan Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Eski püskü anılar allanıp pullanacak Her birinin izleri maziye sallanacak Yeryüzünden semaya umutla yollanacak Bir muamma sır gibi bulutlarda gülüşen Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan Saklanan mutluluğu ebeledik oyunda Perdesi aralandı güneşin de ayın da Kalplerde sahne aldı yalan yok ki huyunda Güzellikler bağının bağbanıyla buluşan Kalbim ürkek bir serçe bu sevdaya alışan 29.11.2024 Kudret Merttürk-Berlin(İstanbul) |