Hele dur, bir dinle
Duyuyor musun?
Kınında kılıcı konuşan asker
Hu Allah, Allah zikirden nağme
Bu meydan canından geçenlerindir.
Düşmanın yurdunda gölgesiz idin
Türkün dünyada şanı durmasın
Cehennem götürdün puştun iline
Hilale yıldız olanlarındır.

Ufukta her daim, iremin akıncı
Ölümden şerbetin bilmem ki kaçıncı
Yiğitten onurun, şehidlik kanında
Bayrağı cennette görenlerindir.
Gönlüne seslenir gaipden nefes
Mayındır adımın, hayalet akıncı
Görünmez gezdiğin hasmının diyarı
Titrerken surları yıkanlarındır.

Eyvah ki ne eyvah
Bıraktın yasta
Mihal’i geber sen, Sinan kal sis de
Yüzbin akıncıyı bıraktın nefiste
Yarabbi Güneşin batmasın asla
Akıncı! Hak ile olurken yeksan
Akıncı akının bitmesin böyle.

Sonsuzluk, Turkuaz yol göster bize
Arş da uçan aşk, kartalın kanadı
Dünyaya bedelsin, unutma bunu
Şehitlik akınla, şimdi akıncı.
İşte bu hikaye, bizimdir; böyledir
Narın, ateşin ebeddir mühlet
Ne mutlu Türküm, Türküm diyene
Ne mutlu Türküm, Türküm diyene.