Ömür dediğimiz şey, sevdanın oyuncağı,
Ben dağ başı çocuğu, sen ışıyan şehirsin.
Nerde baş yaslayacak sıcacık yar kucağı,
Kurak yüreğimize akamayan nehirsin.

Sana erişmez tadı, ne balın ne şekerin,
Sana rakip bulunmaz, yoktur eşin, benzerin,
Burada cennettesin, orda cehennem yerin
Kim bilir öte yanı; burda yanmaz demirsin.

Aklı başından gitmiş, canlar çevrende harman,
Şimdi nerede, nasıl, hangi aşığın kurban,
Ezberlenip okunan yüz bin beyitlik destan
Yıllarca okunup da bıkılmayan şiirsin.

Bende vazgeçmez gönül, sende kırılmaz inat,
Bir güzelin peşinde geldi geçti bu hayat,
Hem nazın, hem niyazın başımıza musallat
Yazılmış kaderimsin, hükmedilmiş emirsin.

Kollar sana uzanır, bakışlar sana varır,
Günahsız sevdalılar ümitsizce yakarır,
İki sözün adamı doğru yoldan çıkarır,
Aklımı baştan alan, en şeytani fikirsin.
*
Sana düştüm düşeli, belaları buldukça,
Gece düşümde, gündüz hayalimde kaldıkça,
Bu güzellik, bu işve, sende de var oldukça,
Adamı dinden eden öylesine kâfirsin.