CAMIN ARDINDA

Belirdin tam karşımda ürkek mağmum ve mahzun
Hayalini görünce çiçeklendi boz dağım
Pencereme yapışıp süzersin uzun uzun
Cam ardında yapıştı dudağına dudağım

Gözlerin bir muamma sükûnet kadar derin
Bakışların handikap mizacını gizliyor
Ruhuma bir ürperti zerk ederken kederin
Sanırsın ki bir derviş her an bizi izliyor

Melek misin peri mi? ne kokun ne nefesin
Uzansam dokunurum gibi geliyor bana
Öyle bir koruyorki camdan teşkil kafesin
Kimse böyle korumaz ne bir kardeş ne ana

Gerçeğin hayalinde dile gelse ne vardı
Hem uzaksın hem yakın belki bir nefes gibi
Penceremin arkası sanki kafdağı ardı
Ağacın köklerine gitmiyor mu nasibi

İzin vermiyor kalbim gözlerimi yummaya
Hafakanlar basıyor beni yakıyor terim
Her gece sabaha dek sarılırım hummaya
Bedenim canlı kütük kımıldamaz ellerim

Demekki yaşanırmış böyle tuhaf zamanlar
Bak işte yaşıyorum hem de nefes nefese
Meğerse şenlenirmiş sevgi ile viranlar
Şenlenince viranlar dönermiş sessiz sese