13
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
308
Okunma
Deli bir yalnızlık
Tutsak etmiş beni
kollarıma girip iki yandan
acelesi varmış gibi çekiştire çekiştire
bilmediğim köşelere tenhalara
sürüklüyor beni
durmadan konuşuyor
eksiklerimi sayıp başıma vura vura
yanlışlarımı gözlerime soka soka
dönmek istedikçe daha uzaklara
sürüklüyor beni
baktırtmıyor mavi gökyüzüne
götürmüyor mavi denizin kıyısına
gül koklatmıyor gül bahçelerinde
korkutuyor heybetli dağlardan
cehennemi bir karanlığa
sürüklüyor beni
öyle kalabalık bir orduyla etrafımı sarmış
dövüşüyor benimle can siperane
her cephede yeniyor beni
bedenim yara bere parça parça
derin bir mutsuzluğa
sürüklüyor beni
hasret bırakıyor gün yüzüne
hasret bırakıyor yâr yüzüne
İbrahim i ateşler yakıyor Nemrut
göz gözü görmez bir mahşere
sürüklüyor beni
Coşkûnî
5.0
100% (24)