İlmin kapısını açan anahtar
Cehaleti boğan seldir öğretmen
Kışın ortasında gül yüzlü bahar
Yusuf’a uzanan eldir öğretmen

Zamanı kuşatan kutlu bir sestir
Buhranlarımıza ılık nefestir
Cehalet ruhları sıkan kafestir
Petekten süzülen baldır öğretmen

Hakikat konuşur, bal katar söze
Vatan sevgisini aşılar bize
Onu anlatamaz dörtlük, bent, dize
Şanlı bayrağımda aldır öğretmen

Engel nedir bilmez, dağlar aşar o
Bilginin yolunda çağlar aşar o
Kar, tipi dinlemez; çığlar aşar o
Kök salmış çınarda daldır öğretmen

Edirne’den Kars’a yayılır sesi
Bilgi balyozuyla kırar kafesi
Rayihalar saçar o gül nefesi
Yüreği ısıtan yeldir öğretmen

Horonu, halayı, barı sevdirir
İffeti, namusu, ar’ı sevdirir
Gayreti, çabayı, teri sevdirir
Âşığın sazında teldir öğretmen

İpek yüklü kervanları var onun
Siması nurdan ak, sanki kar onun
Bütün mevsimleri hep bahar onun
Yunusça seslenen dildir öğretmen

Uzak köyümüzde tüten bacamız
Çıkmaza girince akıl hocamız
Ölmez eseridir onun nicemiz
Huzuru soluyan ildir öğretmen

Işığında bulduk aydınlık yolu
Bilgiye uzanır kanadı kolu
Yüreği gülistan, sevgiyle dolu
Bahçelerde gonca güldür öğretmen

Yılmadan öğretir, bir ömür boyu
Sabır çeşmesidir, eksilmez suyu
Çınarın köküdür, asildir soyu
Zirveye götüren yoldur öğretmen

Yüzakı Dergisi/Kasıml 2019

M. NİHAT MALKOÇ