Avucuma alsam eski tarihten bir yetmiş -beş kuruş
yine gelir mi sesleri ?
Oysa bir külah dondurma heyecanıydı be
vallahi şu neşe dolu seslerimiz



Kahveye çağırıyor şu kızları Sacide abla
Telvelere bakacak kısmet var mı yok mu?
bizimkiler heyecanla merakta


Dar aralıklı bir yokuştan görünür
şu dondurmacının arabası
dönerken 45’liğin birinde atlı karınca
sıraya girenler kıkır kıkır
keşke şimdiki çocuklar görse
tam bir mutluluk sofrası



Hey şu kuruşlarınızı düşürmeyin!
çok zor verdi
Selo’nun zorda yine babası




Şimdi bomboş evler
Sesleri silinmiş duvarların



Meçhul zamanlardan birine yaklaşırken ,
şu acımasız mevsim .
Sadece bir teslimiyet
Karanlık bir yerlerde kal !
diye emredilen korkunç sessizliğin


Ah be tatlı annem
Özlediğim en çok ta senin sesin .Ah o gerçek hikayelerin.
Diyorum ya,
Yine olsa şu avuçlarımda yetmiş beş kuruş
sıra sen de dediklerinde

Eski mahalleye doğru
koşsam koşsam koşsam
Vedasız gidenleri bulup da
teker teker hesap sorsam...