Herhangi bir sabahına uyanıyorum dünyanın
Durgun günü karşılayan ellerim
Kaç mevsimi daha eskitecek
Nehirler hep susacak mı
Bitmez mi gözlerinden maviye asılan
Çocukların acıya bakışları
Dünyanın herhangi bir sabahında daha
İçim kış serinliği küskünlüğünde



Sessiz geçen her günü yazıyorum
Kara tahtanın sağ köşesine
Solunda omzumda biriktirdiğim
Kelebeklerin düşleri uçuşuyor
İçim durgun
İçimden geçenler her sabah biraz daha
İnceliyor en sağlam yerinden


Bu günleri silmeli ömürden
Sararmış yaprakları kurumuş ağaçları
Taş sessizliğinde yığınları silmeli


Bir bahar daha ekleniyor yazgıya
Bir ummak eksiliyor düşümden
Hazırım en umulmadık yerimden vurulmalara
Rüya bitiyor kirpiklerimden düşerek
Ben hâlâ en derin kuytusundayım lal gecenin

Herhangi bir sessizlik bu
Hazırım dünyanın herhangi bir sabahına daha
Renklerim kör
Dünya unutuş rengi