1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
153
Okunma
Gelip geçer yıllar, hayat sürerken,
Ecelse bebek, çocuk, genç demez erken?
Ömrü biten, vakti yeten işinde yarımlar, yetim öksüz kuzular bırakır ardında giderken?
Kalanlar imkanlarınca yetişip, büyürler,
Hatıraları yaşatır, takdir edilen yolda yürürler!
Gün gelir hasretlik yüreklerini yakar,
Gün gelir gözleri kaybettiklerini arar.
Tutunurlar hayata, katlanırlar zorluklarına,
Bakarlar gâh elemle, gâh hüzünle gönlü yorduklarına.
Lakin bilirler bu dünya misalidir iki kapılı han,
Doğduk gidenler gibi, bir gün ölüm gelir bize de ey Can!
Cevap Yaz