ÖN SÖZ

Nemli kirpiklerinle uyanınca bir sabah,
Aynayla konuşurken aklına ben geleyim.
Yalnızlığın sureti ben değilim o siyah,
Gölgenle tanışırken aklına ben geleyim.

Güzelliğin sırrını tanıtacak olursun,
Maharet tanımını endamında bulursun
Aşkınla yandığımı unutacak olursun,
Kandiller tutuşurken aklına ben geleyim.

Ayrılığa niyetlisin aşkıma mı seferî?
Gürz olup yaraladın kalkansız bu neferi.
Tenini yaksa güneş için tipi zemheri,
Ellerin buluşurken aklına ben geleyim.

Hüznün geceyle grup, gözyaşın deseninde,
Her sözün vasiyettir vedanın töreninde.
Kalkışlar yavaş olur ayrılık treninde,
Yokluğa alışırken aklına ben geleyim.

Aşk ile çağlamayan, coşmayan sel ne bilsin,
Miski amber kokunu taşıyan yel ne bilsin.
Gidenlerin ardından matemi el ne bilsin,
Rıhtıma yanaşırken aklına ben geleyim.

Romanlar aciz kalır o bir katre sözünden,
Seni çıkar ne kalır aşkımın ön sözünden.
Heba olan yıllarım okunursa yüzünden,
Çizgiler kırışırken aklına ben geleyim.

Beni hedef gösterir perçemindeki oklar,
Gamzendeki o çukur ölmeyi mi yasaklar.
Sonu olmayan aşkı benden başka kim saklar?
Kıyamet yaklaşırken aklına ben geleyim.

RAMAZAN SAĞDIÇ
14/11/2024