Sevdiklerin yanında olmadıktan sonra
Zamanın anın olmuş, ne anlamı var ki
Yüreğinde sevgiyle dolmadıktan sonra
Makamın şan’ın olmuş, ne anlamı var ki

Öfkeyi içinden atamadıktan sonra
Kini bir kenara itemedikten sonra
Bir canı bin cana katamadıktan sonra
Hayatın can’ın olmuş, ne anlamı var ki

İyi bir insanla uylaşmadıktan sonra
Acıyı tatlıyı paylaşmadıktan sonra
Benliği bırakıp huylaşmadıktan sonra
Sarayın han’ın olmuş, ne anlamı var ki

Mazlumun sesini duyamadıktan sonra
Yerinden derine koyamadıktan sonra
Hayatın tadına doyamadıktan sonra
Yarının dün’ün olmuş, ne anlamı var ki

Düştüğün durumdan çıkamadıktan sonra
Köhne tabuları yıkamadıktan sonra
Gönül pencerenden bakamadıktan sonra
Şöhretin ün’ün olmuş, ne anlamı var ki

Akan zamanı yıllara kattıktan sonra
Yalnızlığı dibine dek tattıktan sonra
Otuz sekiz yıldır yalnız yattıktan sonra
En güzel yanın olmuş, ne anlamı var ki

Evinden menzile varamadıktan sonra
Hakikati hakta aramadıktan sonra
Gönül sarayını seremedikten sonra
Böylece huzura eremedikten sonra
Dünyalar senin olmuş, ne anlamı var ki

(Bir İzmir gezisinde efkar basınca kalemimi elime aldım
Bir cümle iken yedi kıta olan bu şiirimi kaleme aldım...)

Harun KARAGÜLMEZ