Yıllarca bocalayıp durdum
Ben neden mutlu olamadım
Oradan oraya koşturdum
Ama bir cevap bulamadım

Ah yandım yandım da kavruldum
O yana bu yana savruldum
Düştüm de kalktım hep doğruldum
Ben kendimi de bulamadım

Bırakın beni bir başıma
Karışmayın benim işime
Böyle geldim ben bu yaşıma
Hiç kimseye yar olamadım

Yanlıştan doğruyu öğrendim
Doğrudan eğriyi öğrendim
Acıdan ağrıyı öğrendim
Ağladım ama gülemedim

Kimseyle işim yok benim
Bunlara karnım tok benim
Yapılanları hak etmedim
Ondan burada kalamadım

Yorumlara kulak asmadım
Kendimi boş yere kasmadım
Yaş tahtaya bile basmadım
Doğru mu yaptım bilemedim

İnsanlar benimle uğraştı
Bu yaşananlar beni aştı
Su kabına sığmadı taştı
Kalmadı gücüm sabrım taştı
İşte bunları silemedim

Tam otuz beş yaşıma girdim
Girdim ama bitmedi derdim
Kendi kendime şunu derdim
Ben neden mutlu olamadım

Harun KARAGÜLMEZ
(Kalemimi elime alıyorum
Hayatımı kaleme alıyorum)