2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
195
Okunma
Hayat isyandı,
Ziyandı hayat,
Haksızlıktı yaşamak,
Acımaktı yaşamak,
Ölmekti aynı zamanda yaşamak,
Ne garip demi ama tam olarak böyle,
Ölmekti yaşamak...
Her gün her an ruhunun katledilmesiydi,
Ruhunu ellerinle parçalamaktı,
Vazgeçmekti kendinden,
İşte şimdi vazgeçtim kendimden
Ve anladım,
Kafamı duvarlara vura vura anladım,
Kendi ruhumun katili oldum...
Annesinin yarasını sarmadığını kimse sarmaz,
Annesinin sevmediğini kimse sevmezmiş...
Bir kere öğrenemediysen sevilmeyi,
Öğrenemezmişsin tekrar...
Vazgeçtim hayat senden,
Ruhumdaki yaralar kapanmaz artık,
Bıraktım umud etmeyi,
Bağıra çağıra, ağlaya ağlaya,
Söküp aldım o umudu kalbimden,
Parçaladım ruhumu, yok ettim.
İşte duy beni hayat sen kazandın,
Vazgeçtim mutlu olmak hevesinden...
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz