Yıllar geçip giderken, ömrümüz oldu yalan,
Gençlik bitti, şöhret bitti, kalmadı heyecan.

Feryat duyulmaz oldu, kısıldı sesler birden
Yıllardır azap çektiğimiz, meçhul kabirden

Bitmeyen inançlar, yeni umutlar açmakta,
Seven sevdiğinden, en yakınından kaçmakta.

Bedenleri taşırken, yorgun olur ayaklar,
Nedir bu? ömür boyu yaşanan iftiraklar.

Tutunduğumuz Dünya neden hala boşlukta
Yalnız Allah’a rücu etmeliydik kullukta.

Biz bunları yaşarken, bitmez ızdırabımız
Ölüm ruhu sarar, başlamadan hesabımız.

Yaşarken bunları yarım kaldı hayatımız,
Sessiz ve habersizce gelirken vefatımız.

Arş-ı Ala’ya çıkar, yükselir feryadımız,
Bİr Kalb-i selimle, tesellidir muradımız.

...andelip...

DOST KELEMLERDEN SÜZÜLENLER
Tamâhın güdümünde Şeytan bizi haşladı,
Ve Eşref’ten Esfel’e, o mundar göç başladı!..

Gelirken elimiz boş, giderken cebimiz yok,
N’olur ey Kadîr Mevlâm ümmet’ eyle gözü tok. ........ Nafiz Basan