Gitmenin saati var mıdır Müzeyyen
Kalmak çözüm müdür
Sihirini kaybetmiş sözcükler israf değil mi
Boşluğa atılan taşlar gibi muamma değil mi hayat
Akıp giden zaman
Yok oluşa mı hizmet ediyor
Suallerimin cevapsızlığı aklımı kaçırıyor
Aklım bu denli bilinmezlere alışık değil
Kalbim de aklım gibi kaçık
Şimdi gitsem senden Müzeyyen
Ardımdan neler diyeceksin
Güzel adamdı der misin
İyiydi ama hayat yormuştu onu der misin
Ben çok şey dedim ardından
Ve çok şeye benzettim seni
Senden sonra yedi mevsim gördüm
Her mevsim bir asır sürdü
Sen gidince şehrimden göçen kuşlar dönmedi
Attığım simitleri ben yiyorum
Şimdi dönsen tanıyamazsın beni
Güneşten kaçırdığım gözlerim
Görünmüyor artık
Giden olmak istiyorum Müzeyyen
Kalmaktan çok yoruldum
Günleri çeltiklemekten
Bitmeyen gecelerde güneşi doğurmaktan
Yalnızlıktan usandım Müzeyyen
Bir kereye mahsus
Gitmek istiyorum
Kendimden uzağa anılarımızdan uzağa
Belki güneşi bir başkasının doğurduğu
Yalnızlığın payıma düşmediği bir yere
Kim bilir belki orda denk geliriz seninle
Ah müzeyyen ah
Hayallerim bile imkansızlığa olta atmış
Çaresizim
Balıkların bile terk ettiği
Bir sahil kasabasında
Kaderimin kaçınılmaz sonunu bekliyorum
Sokaklarım bomboş
Yalnızlığın sesi yankılanıyor semamda
Tanrı elini çekmiş üzerimden Müzeyyen
Hiçliğin hüküm sürdüğü ruhumdan
Kaçış yok
Her gece firara kalkışıyorum
Yaka paça yakalıyor yalnızlık beni
Suratımda tokatının izleri var
İşkenceden gözlerimin altı morardı
Ölüm de terk etti beni Müzeyyen
Ruhumu şah damarımdan koparacak
Meleğin listesinden ismim çalınmış
Sahi ismim var mı benim
Birinden duymayalı uzun zaman oldu
Konuşmayıda unuttum galiba
Geçen kendi kendime konuşmak istedim
Dilimi kırk kilitle kitlemişler sanki
Konuşamadım
Suskunluğum lal etti beni Müzeyyen
Kazandıklarımı kaybettiklerimi
Ve kazanacağım her şeyi aldın benden
Off Müzeyyen off
O kadar kızgınım ki sana
O kadar kızgınım ki kendime
Söyleyecek çok sözüm var
Ama konuşamıyorum işte
Hüküm dağında dövüldü kaderim Müzeyyen
Binlerce ruhtan çalınanlarla
Bir tutam sevgi kattılar
Gerisi bildiklerin
Bolca yalnızlık bolca sessizlik
Alsam ruhumu taşısam hüküm dağına
Alın desem alırlar mı
Alsınlar Müzeyyen alsınlar
Senden geriye ne kaldıysa söküp alsınlar