Bazen göz ve kalem unutur birbirini, hele düşüncelerde takılmışsa bir öncekine olanlar olur, karışır sözcükler birbirine.. Şair dost Oğuzkan Bölükbaşı’nın ’Ne’ isimli şiirini okuduğumda Nazım Hikmet’in ’Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin,İşin kolayına kaçmadan ama’ dizeleri yankılandı kulaklarımda..Ama yanlışlıkla Bedri Rahmi’nin dizeleri diye yazmışım yorumuma.. Uyardı Şair Dostum düzelttim, bu dizeler döküldü sayfama, Bu şiir ustalara özür adına..

UNUTKANLIK (Ustalar’dan Özür Adına)
*
...........Gül açar
...........Göz görür
...........Gül’e kanar gönül.
............Karanfil kalır,
............Kirpiklerin ardında.
............Dudakta kururken Gül
............Açar goncasın yürekte.
............Karanfil dile vurur
............Dil lal
............Gül’se,
............Unutulur..
.......................22/02/2007
........................Ayvalık

......................H Hikmet Esen