Bir anne çığlığı düştüğünde karanlığa
Gecelerde üşür, ay ve yıldızlarda
Buz kesilir, kurur pınarlar, çölleşir vadiler
Hıncıyla silkinir karabulutlar
Düşürür ağıtlarını sağnak sağnak yüreklere
Çığlıklar saplanır bağrına mermi gibi,
Rengarenk çiçekler solar
Feryatlar en yüksek dağları tuz buz eder
Sağırlaşır adam diye saygı duydukların...

Kan kokusu topraklar vatanım derken
Onurun ayaklar altına alınır
Yurdun için tek kurşun atmamışlar
Çepeçevre sarar etrafını sırtlanlar
Sömürü çarkını döndürürler
Sırtında mavzeri yiğit gençlerin
Kutsalın memleketinde şehit düşerken
Kuşlar bile çığlık çığlığa uçuşurlar da
Lanet olası, çarkı kırılası düzen
Masallar üretmeye devam eder kan sızarken...

Şu memlekette bir Türk olamadın sen
Yalanlara, palavralara kandıkca
Her şeyin yağma, talan olacak bilesin
Ruhsuzluğuna değdikçe sular bile üşür
Özüne dönmedikçe sen
Nice ülkü fidanları yok olacak yanıbaşında
Nice bin yıllık çınarlar kuruyacak
Haydi yürü, sen de katıl şanlı yürüyüşe
Geceler üşümesin, sular üşümesin özünde...

Zafer Direniş
...