Hani oeski neşen
Nerede kaldı hatayim
Bir alti şubat günü
Sen bizi terk ettin hatayim

Ne seni bildik ne kıymetini
Anlamadık sendeki o cevheri
Şimdi tümden solmussun
Bir hazan mevsi mi gibi

Ah mi ettin bize küsmüş gibisin
Bir çocuk gibi dargın gidersin
Seni ellerimizle gömdük o gün
Hala kulagimizda
Icimize işleyen çığlık sesin

Talihin ne karamis senin
Bahtın ne kara
Karalarla bağlanmış bir manzara
Tekrar dirilir misin bilmem
Ben seni incitenim ama bir şey diyemem

Suratını aşmış bana bakıyorsun
Hallerinle bana birsey diyorsun
Seni hak etmedik biliyorum
Artık bizden gitmek mi istiyorsun

O sen sakrak günlerin nerde
Cıvıl cıvıl otusen kuşların nerde
Kucağında koşuşan çocuklar nerde
Özlüyorum seni be Hatayim

Acim büyük seni görünce
Gözlerin sele dönüyor sele
Ses ver bana nolursun
Dönecekmisin tekrar bize

Seninle yatıyor şimdi kardaslarim
Onları düşündükçe canım yanıyor canım
Seni böyle görmeye tahammülüm yok
Her altı şubatta içler acisiyim

Hasan bu acıyı nasıl tarif etsin
Nasıl kendine geldin ,acını dindirsin
Tekrar yüzünün güldüğünü görmektir
Allah’tan tek dileğim