Uzaklara dalar gözlerim seni ararım zaman zaman
Birden duygu seline kapılırım yanar yüreğim
Kulaklarım çınlar yırtılırcasına amansız
Ayrılığın adına hasret demişler

Ne var ki biz senle kavuşamadan ayrıldık
Ne vuslata erdik seninle
Nede bu aşka son verdik
Kül olmuş ateş yanar mı bir daha

Yaksam yüreğimi dağlara denizlere savursam küllerini
Gitsem diyorum uzaklara unutabilirmiyim seni
Bu can sensiz yaşar mı bilmem
Yalnız senin için çarpar bu kalbim

Gün batımında hüzünler yaşadığım an
Gelsen diyorum artık tutsan ellerimi
Yeter bu kadar ayrılık ve bunca hasret
Ağlatan ve asla unutulmayan

Hançer gibi yüreğime saplanan
Ve öylesine kelimelere sığmayan bakışların var ya
Anlatamadığım duygular içerisindeyim
Aşkı anlat diyorlar bana nasıl anlatabilirim ki

Gül yaprağı kadar narin
Kırılgan incecik cam gibi
Zor geldi ayrılık alışamadım yokluğuna
Hep hayaller kurdum olmayan varlığına

Sensiz olmuyor sevgili ne aşk nede bu dünya
Sen olmayınca yaşam durdu san ki
Ne anlatabildim bu aşkı
Nede anlayabildim


Fatma Ayten Özgün