0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
272
Okunma
Kırlar, ormanlar, dağlar, atalarımın ruhu.
Beni çağırıyorlar, yanlarina durmadan.
Sürüklüyor peşinden, tepelerde bir ahu.
Gezdiriyor gün boyu, incitmeden, yormadan.
Sofra sererler bana, nereye adım atsam.
Şaşırırım ilk önce, hangi lezzeti tatsam.
Tarihte gezinirim, koynunda biraz yatsam.
Bıkmadan anlatırlar, ben hiç soru sormadan.
O mis gibi havası, ruhların nefesidir.
Rüzgârın fısıltısı, sanki dua sesidir.
Benim için bu durum, gerçeğin ötesidir.
Rahat etmem zirveye, otağımı kurmadan.
Aradığım her neyse, mutlaka bulmalıyım.
Hayat bulmacasını, çözmeli bilmeliyim.
Sessizce ve huzurla, dağlarda ölmeliyim,
Can azad olmak için, kafesini kırmadan.
(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)
5.0
100% (1)
