Anne ninnilerini,bir daha söyle bana
Gönlümün kırlarından, çiçek topladım sana.

Dünyada varlığımı,baştan borçluyum sana
Üzerimde hakkın çok, n’olur helal et bana.

Hayatta bir çok şeyi,ilk sen öğrettin bana
Zerre şüphe duymadım,evlat sevginden yana.

Hasretin yüreğimde, hala kanayan yara
Adını anıyorum, ne zaman düşsem dara.

İçindeki sevgiyi,çoluk, çocuk dağıttın
Hangimiz ağladıysak, sabrın ile avuttun.

Sana olan duygular, sığmıyor hiç bir söze
Senin olduğun yerde, dünya görünmez göze.

Ayağına cenneti, sermiş yüce Yaradan
Söz konusu yavrunsa, herşey çıkar aradan.

Hayatta yaşadıkça, gölgen bize yetiyor
O çınarın altında, senin sevgin yatıyor.

Şu yalancı dünyada, gerçek ışığımsın sen
Herkes terk etse bile, kalan aşığımsın sen.

Kalbimde nefretleri, sevginle söktüm anne
Bir gün değil ben her gün, elini öptüm anne.

A. Kadir YALDIZKAYA