Demirciler arastasında
Demirci Bayram sabahın erinden,
akşamın geç vaktine kadar,
yaz-kış demeden
kor ateşin karşısında;
körük çeker, etrafa çıngılar saçtırı(r)dı
pense ağızlı uzun maşasıyla kor-demiri tutar
ilk önce nedense örse
küçük bir “tık”
sonra kızgın, kor demire
“tak” “tuk”
biri uzun kollu penseyle tutar
kor halindeki demiri
bir o sallardı çekici
bir karşısındaki
tık-tık, tuk, tık, tuk
ne şanslı insanlardı..
sevdikleri işi aynı artan bir heyecanla
kimbilir kimler seyreder yutkunurlardı
ne göbek ne karın ağrısı
varsa da tık-tak, tuk,
yoksa da tık, tak tuk!
.
küçükken; şişireceğimiz sakızı
parmaklarımızla yaydığımız gibi
kor halindeki demiri yayarlardı
bir o vururdu, bir karşısındaki,
ne yapılacaksa o şekli aldırırlardı
neresi nasıl döğülecekse bilirlerdi
“el ayarı, göz kararı”
tuk tak da tuk tak
saat saniyesine ritimli tık,
tık, tak-tuk! tık, tak-tuk tık, tuk tak!
.
sonra tekrar ateşe koyarlar,
döğdükleri demiri körük ateşine
korlaşınca tekrar örs üzerine,
tekrar vurmaya başlarlar
“tık, tuka-tak”
büyük çekici
belli bir şekli alana kadar
kor halindeki demire vurarak
yuvarlatırlardı,
inceltirlerdi,
fazlalığı keserlerdi kat, kut!
tak tuk, tuk tak tuk
.
ortaya bazen bir satırın ağzı,
bazen de bir tahranın sapı çıkardı,
ya da keser, nacak, satır, balta, saban demiri
bir şeyin ağzı çıktı mı,
teneke hatıldaki kirli suya batırırlardı
coosss.. “çeliğe su vermek” bu olmalı
etrafta yanık demir kokardı
havada bir is- demir- yanık
acı bir buhar
çark döner; çıngılar sıçrardı
hayat şekil alırdı
mamuller yığılır kalırdı
sağ işaret parmağıyla alnını siler, terini atar
bağrından süzülen tere kim bakar
yeniden başlar tık..
tak tuk tak tak!
.
tenekedeki kirli suya
bir-iki batırıp çıkardılar mı
ağzını eğelemeye,
törpülemeye başlarlardı
bakar.. eliyle pantolonuna-koluna siler,
parmağıyla çeliğin ucunu inceler
gök yüzüne kaldırıp seyreder..
ya diğerlerinin yanına atar..
ya kalkıp karşı duvara asar
ardından sıra körük ateşinde korlaşan
imal edilecek.. şekil verilecek bir başkasına geçer
tık-tık tuk, tık tuk
tık tuk, tık tuk
.
karşı duvarlar envayı çeşit “Bayram” armalı
bel, kürek, keser, orak, çapa, kazma, sacayağı,
örs, çekiç, üzengi, gullap, reze, kargaburnu, pulluk kulağı,
düven takımları, hatta nal, imal edilen diğer ürünler
tel dilli keçi, boynuz dilli koyun çanı bile vardı..
müşteri saygıyla işin birmesini bekler
Demirci Bayram ayarlar, kaynaklar, pazarlık yapar,
her müşterisini memnun uğurlar
kaldığı yerden işine başlardı
tık, tuk, tak tık-tık
tık tuk, tık tuk, tak tak..