Yaş yetişti yetmişe...

Beyazlar baskın çıktı siyahlara saçlarımda.
Gözler de seçemiyor eskisi gibi güzeli çirkini.
Yani kısacası cancağızım,
Yolculuğa çıkma vaktidir şimdi...
Eski dostları, eski aşkları ziyaret etme vakti...
Atlayıp gideceksin şimdi mesela Agora Meyhanesine...
Ya da ne bileyim
Ankara’daki Tavukçu’nun, Yedikule’deki Safa’nın yerine...
Açtıracaksın bir Kulüp rakısı.
İlla ki vardır haydarisi, barbunyası, salatası...

Kalmadıysa da söylersin Ruhi bey’e...
Yaptırır Mezeci Ekrem’e bir İzmir fava’sı...
Eee, dedim ya yaş yetmişe yetişti artık.
Vedalaşma vaktidir şimdi,
Ufak ufak toplanma vakti...

Ne diyeyim;
selam olsun sevenlere sevilenlere...
Helâl olsun kalanlara, gelenlere...
Hatta, aşkolsun bırakıp da gidenlere...
Yapmadıklarını yapacaksın bu saatten sonra...
Bir kedi alacaksın damdan meselâ,
Ya da ne bileyim, sokaktan çelimsiz bir köpek...
Mutlu olacaksın işte onlarla...
Birinin adını kimyon koyarsın...
Diğerininkini Bellâ..
Ha, en önemlisi ne biliyor musun ihtiyar?
Olacak o gönlün hem şen, hem bahtiyar...
Hatta açacaksın her gece bir şişe şarap...
Kalmayacak kalbinde zerre gam zerre keder...

Dedim ya,
yaş yetmişe yetişti artık,
At vitesi boşa, sal arabayı yokuşa...
Bak bir hasbihalîm var hem sana, hem bana...
Dinler misin, artık bu senin bileceğin mesele...
Ama kulak ver şu serseri yeğenine...
Hayat hoş gerisi boş, hiç bir şeyi atma içine...
Gömüldü o yaşananlar, servi gibi ümitler, kavak ağacının dibine.
Geçti Bor’un pazarı
Sür eşeğini Niğde’ye!
Sakın kahretme!..
Nerde sevdiklerim, hani sevenler deme kendi kendine...

Yaş yetmişe yetişti,
Yolculuğa çıkma vaktidir şimdi...
Yapamadıklarını yapma vakti...
Hadi koy çantana pişmanlıklarını, hatalarını...
Yap yeniden aynı aptallıklarını...
Dert değil, benzemesin hiç biri birbirine...

Ama öyle bir yaşa ki...
İnadına yaşa ki...
Vazgeç meselâ paradan puldan...
Vazgeç, şöhretten şandan...
Yani kimse demesin giderayak arkandan...
Yahu bu ne kibirli, bu ne mal bir adam...
Selam!