1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
241
Okunma
Bir yarım kaldı hikâyemiz,
Diğer yarısı kırık aynada.
Sen ve ben, iki acemi oyuncu,
Aşkın sahnesinde bocaladık durduk.
Gözlerimiz buluştuğunda,
Kelimeler uçup gitti dilimizden.
Yüreğimiz deli gibi çarparken,
Ellerimiz titredi sessizce.
Zaman, bir usta ressam gibi,
Çizdi yüzümüze belirsizliği.
Ne sen fark ettin beni tam olarak,
Ne de ben seni çözebildim.
Kırık aynanın her parçasında,
Bir anımız saklı kaldı.
Biz hâlâ o acemi âşıklarız,
Yolun başında, el ele, şaşkın.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz