TÜRKÜLER ÖĞRETTİ

Türküler öğretti Türkiye’m özden;
Evreşe Yolları tozludur şimdi...
Çanakkale destan dünyaya bizden
Şehitler sevdası gizlidir şimdi...

Edirne’nin ardı bağlar yemyeşil,
Beyoğlu’nda gezer istemez kefil,
Fındıklı yolumuz Üsküdar sahil
Kolalı gömleği bezlidir şimdi...

Telefonun kuşlar konmuş teline,
Sevda yüklü kervan gitmiş iline,
Ufak tefek taşlar Bursa yoluna
Beyaz atlı geçer hızlıdır şimdi...

Cevizin yaprağı dal arasında,
Celal oğlan hasta evlat yasında,
Elim kaldı Ümmü kızın fesinde
Yaralı yürekler közlüdür şimdi...

Kar yağmış hamsiyi oynatır tava,
Yüksek ayvanlarda bülbülde hava,
Denizin dibinde demirden eve
Hatçe’m Zeynep ile nazlıdır şimdi...

Biter Kırşehir’in gülleri biter,
Dağlar kızı Reyhan güzellik katar,
Silifke’nin meşhur yoğurdu tutar
Keklik oynar oğlan kızlıdır şimdi...

Kaleden kaleye şahin uçurdum,
Oturdum da yol üstüne oturdum,
Allı turnam geldi gurbette durdum
Kıratım da elma gözlüdür şimdi...

Kazsalar sıladan yana bir mezar,
Gönül gurbet eli kırk yıldır gezer,
Dere gelir dere gözyaşım süzer
Yeşil kurbağalar sözlüdür şimdi...

Gezince Cemile dağlar meşeli,
Genç kalır bir insan olsa neşeli,
Pencereden gördüm kınalı eli
Karpuz kestim kızıl yüzlüdür şimdi...

Ata Barı oynar bir eli halay,
Döndüm baktım sağ yanımda bir olay,
Huma kuşu yüksek seslenir kolay
Erzurum Çarşısı buzludur şimdi...

Ressam Halil, türkü Türk demek önce,
Dilini öğrenir türkü sevince,
Bizim eller şirin kalbe girince
Davullu, zurnalı, sazlıdır şimdi...

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 13.09.2013
(Demir Dağlar Deldim Senin Aşkınla)