BLÖF

Neden susuyorsun durup dururken
Sana gelip beni sordu mu yoksa?
Hasreti günbegün yorup dururken,
Eline elini sürdü mü yoksa?

O eski günlerden söz etti mi hiç?
Anarken yüreği cız etti mi hiç?
Başka birisinden bahsetti mi hiç?
Ayrılığı hayra yordu mu yoksa?

Unutalım demek çözüm olmazdı,
Dilim tutulurdu sözüm olmazdı.
Bir daha yazmaya yüzüm olmazdı,
Bütün şiirleri verdi mi yoksa?

Sanki tutacağım dilek mi vardı?
Bunları demene gerek mi vardı?
Onda sevecek bir yürek mi vardı?
Diyerek seni de kırdı mı yoksa?

Ne vefasız çıktı demiş dostuna,
Blöf sanıyormuş kanmam restine.
Aynı kokuyu mu sürmüş üstüne,
Yürürken koluna girdi mi yoksa?

Destanlar yazardım ona her gece,
Ne kalemim sustu ne küstü hece.
Hala sevdiğimi hem de delice,
Söyleyip sırrı mı serdi mi yoksa?

Unutmuş mu yoksa özlüyor muydu?
Her gün yolları mı gözlüyor muydu?
Oda senin gibi gizliyor muydu?
Gözünde yaşları gördü mü yoksa?

Titredi mi sesi veda ederken?
Unutsun mu dedi en son giderken?
İmkansız böyle aşk efsane derken,
Bu aşkın sırrına erdi mi yoksa?

07/10/2024
RAMAZAN SAĞDIÇ