Ben sana muhtacım ömrüm!
Sensiz geçmezdi
bır tek günüm! Gülmez ki, şu yorgun yüzüm!
Ben sen gülünce açan!
Seni göremeyince solan!
Bir gülüm Dünya tersine dönse de...
Sen benim
ömrümsün! Ömrüm!
Gülünü susuz, beni sensiz koyma! Ömrüm!...
Ömrüm, çık gel neredeysen!
Çık gel, ne olur!
Açsın güllerim...
Gülsün şu yüzüm!
Kıskansın bizi ilk bahar!
Gülüşüne yazılacak, şiirlerim var!
Gel ne olur, ömrüm!
Sen benim ömrümsün!
Ömrüm!
İki gözüm!
Can özüm...
Yürürken adımlarım da...
Uykum da...
Rüyalarım da...
Her sözüm de...
Bütün dualarım da...
Sen benim canım!
Sen benim kanım!
Sen benim, ömür boyu karım!
Sen benim hayatım!
Bu günüm!
Ve hep yarınımsın!
Sensiz bir hayat düşünemiyorum!
Çünkü, sen benim, ömrümsün!
Ömrüm!
Ömrüm üzme beni..
Çık gel Hadi...
Nefesime karışsın nefesin!
Gözlerin ışıl ışıl olsun!
Kalbim bayram etsin!
Bitsin, bu sensizlik!
Bitsin bu hasret!
Bitsin bu özlem!
Gel artık!
Gel kavuşalım...
Kıskansın bütün aşklar...
Düşmanları çatlatalım!
Gel ne olur ömrüm!
Sensiz yaşayamıyorum!
Gel ne olur, ömrüm!
Sen benim ömrümsün!
Ömrüm, ben sana muhtacım, ömrüm!
Her zerrene, İhtiyacım var...
Gülmelisin ömrüm!...
Artık gülmeli yüzüm!...
Seninle açan güllerim!
Solmadan gel...
Şu güzelim garip Dünyadan göçüp gitmeden gel!
Yokluğun da bitmiş, tükenmiş bedenim!
Toprağa girmeden gel!
Gel ne olur olur ömrüm!
Çünkü ,sen benim ömrümsün!..
Ömrüm!..
Hadi, çık gel!
Dinçer Dayı