Tıpkı dün gibi bekliyorum seni.
Aynı yerde, aynı saatte,
Elimde bir demet kırmızı gül ile,
Her zaman ki gibi, aynı sahildeyim.
Önümden geçip giden vapurları izliyorum,
Dalıp dalıp gidiyorum ta uzaklara.
Dumanında kayboluyor umutlarım,
Dalgalar yüreğimi hırpalıyor sanki,
Boncuk boncuk gözyaşları süzülüyor avuçlarıma,
Vapurun çığlığına karışıyor sessiz çığlığım,
Ardı ardına yakıyorum cigaramı,
Biri sönmeden, bir diğerini yakıyorum,
Derinden bir nefes çekiyorum,
Ahh..! be diyorum, keşke,
Keşke deyip yutkunuyorum,
Boğazımda düğümlenip kalıyor kelimeler.
Ah..! be gülüm,
Sonu gelmez bekleyişlerim, öyle yordu ki beni,
Kaç mevsim, kaç sonbahar geçti bilmiyorum,
Çoktan unuttum ben saymaları,
Ne yaktığım sigaraları, ne de
dalgalara bıraktığım gülleri.
Senden başka her şeyi unuttum ki ben,
Ah be sevdam,
Belki diye başlayan umutlarım, uzadıkça uzadı,
Gelişin bir bahardı bana, gidişin ise sonbahar,
Artık soğuk mevsimlere yazıldı sevdamız,
Saçlarıma ise çoktan karlar yağdı,
Bekleyecek ne bir gücüm, ne de takatim kaldı,
Bilmem ki..artık kavuşmamız,
Hangi karlı dağın ayazına kaldı,
Bilmiyorum.. Bilmiyorum be sevdam,
Bilmiyorum….

Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi..