1975...
Etüt akşamlarıyla başlayan
ve sonsuza uzanan bir sevgi...
Merhum Üstad Sezai Karakoç mu desem,
teşrik-i mesaimizle öğrencilerimizin ürünlerini
meşhur yazarlarla buluşturan Gülbahçesi mi... İlk kesişimimiz daha Orta 1’e henüz başlarken
dersimize gelmese de Arapça temelimi sağlamlaştırmak için gittiğim akşam etüdleri.
Recep Kırıkçı Hocam,
Allah rahmet eylesin,
mekanın cennet olsun.
Diriliş Hareketine gönül vermiş,
Ömrünü gençliğin dirilişine adamış,
Kitaplarıyla,
Çıktıkça karşılıklı değiştiğimiz kitaplarımızla,
Birlikte çıkardığımız, öğrencilerimizin çalışmalarına yer verdiğimiz Gülbahçesi dergisiyle,
Derginin her sayısı çıktığında
yazısı çıkan gonca gülleri
farklı mekanlarda buluşturup söyleştirdiğimiz yazarlar gezilerimizle...
Dile gelmeyen ama
gönüllerden silinmeyecek
daha nice güzellikleriyle,
sadaka-i cariyeleriyle...
Sonsuza doğdu.
Gün doğmadan doğmuştuk Şehzadebaşı’nda.
Yeniden doğuşta kavuşmayı dileyerek...
Geride kalan sevenlerine sabr-ı cemîller...
30 Eylül 2024