SENİNLE BİTMELİYDİM BEN

Zaman şimdi sensizliğe adım atmaya çalışıyor
Ay karanlık
Sokak yanlız
Ben bir gecede vuruyorum kendimi yalnızlığa,
Hava ayaz
Ellerim üşüyor..
Gözlerimde bir damla yaş
Yüreğim ağlıyor..
Sen bir şiir olup
Dilimden name, name dökülüyorsun
Issız kaldırımlara
Ben ise bir sokaktan bir başkasına sürükleniyorum
Ve her girdiğim sokakta
sanki kokuna rastlıyorum
Dinlediğim her şiirde
Her türküde seni buluyordum,
Sen ecelim olacak olsanda
Buz tutmuş geceler de
Issız bir şehirde seni arıyorum..
Çünkü biliyorum
Ben sensiz nefes alamıyorum...

Şimdi
Sen bir bilsen sevdiğim i
Sana dokunabilmek için katlettiğim milyonlarca kelimenin ahı
Ve yüreğimin kırgınlıkları var üzerimde
Hani kaburga kemiklerim kırılsaydı da,
Kalbim kırılmasaydı dedigim isyanların arasında...
Ah be sevdiğim senin yokluğun yok mu?
Bir bilsen
Şimdi nasil çalıyor hayallerimi benden
Nasil dağlanıyor yüreğim derinden..
Ve ben naasilda alışmaya çalışıyorum
Yüreğimi kanata kanata
Senin yokluğuna

Ah bir görsen sevdiğim
Nasıl da bir yeşile dalıyor gözlerim
Ve senin gözlerin geliyor aklıma
Bazen tutuyorum bir umudu
Senin gülüşün diye
Sonra bir rüzgara sarılıyorum
Belki bir damla kokun gelmiştir diye..
Ahhh be ahh
Bazende aaçlarını koyuyorum bir parça düşlerime
Hani o simsiyah ipeksi saçlarını
Ve avunuyorum hayalinle...
Sonra yine bir ah çekiyorum
Cigerimden yükselen bir sesle
Ahhhh be ahhh
yaşamak gerekti seninle
bir başka zamanda
Seninle olmak gerekti bir başka alemde
her şeyden önce sen olmalıydin
mutlaka sen olmalıydin yanımda
Ve seninle başlayıp
Seninle bitmeliydim ben