SON ŞİİR

Sen benim tüm sevgimle birlikte
Acısını kederini sırtladığım
Sırtımdan vuran vefasız
Yalancı yârim..
Elbet bir gün olacak
Benim de ölümüm gelip çatacak
Ve elbet bir gün
Bende senin kadar yalan olan
Bu dünyaya veda edeceğim
Belki adım da olmayacak dilinde
Sevdam da kalmayacak yüreğin de
Ben uzak ve dumanlı bir kışta
Ya da feryat figanlar arasında
Senin sahte sevdana veda ederek
Gün gelecek gideceğim
Senin sahte dünyandan


Elbet dinecek bu acılar
Elbet bitecek döktüğüm yaşlar
Belki sen diye bakan gözlerim
Karanlıklar içinde kalacak
Soğuk mermerlere yaslanacak
Yanaklarımdan süzülenler
Ansızın derin bir uyku basacak yüreğimi
Ve ben senin açtığın yaraların çığlığından
Seslnecegim sana
Kalemim son kez yazacak adını
Ellerim düşecek son kez
Sana yazdığım şiirin ortasından boşluğa
Ve sana yazdığım bu son şiirin
Kanı buluşacak satırlarımda

Elbet
Bir gün gelecek ben gideceğim
Giderken de inan ardimda
kalan son bir şiir
benden sonra
Sahte sevgisiyle yaşayan sen olacaksın
Sonra sen
Tüm yalanlarınla bir tarafa çekilip
Karanlık perdelerini kapatacaksin
Gün gelecek hiç bilmediğin
Yabancı gözler dolanacak etrafında
İşte sen o zaman
Sana sevgiyle bakan gözlerimi atayacaksın
Ve kulaklarında çınlayacak
Üzerinde gezinecek tüm şiirlerim
Sen kocaman dünyada
Küçük tenha bir odada yapayalnız olacaksın
O anda ayak basacak
benden sana kalan hatıralarim
Sen her yanı kırılmış bir
aynanın önünde duracaksın
bir tarafinda sahte yüzün
Bir tarafında kanlı bir kalemin izi olacak
kendinden ürkeceksin
Kalakalacaksin olduğun yerde..

İşte o anda eyvah diyeceksin
Ama eyvahlarda çare olmayacak yaptıklarına
Benden geriye kalan ne varsa
Her şey yok olacak yavaş yavaş
Önce sesim silinecek aklından
Sonra ruhum uzaklaşacak senden
Tıpkı bir teknenin yelkeni gibi
Ve sen
birbiri ardınca kovaladığın acilarla başbaşa kalacaksın
günler, haftalar, aylar
Hatta yıllar gececek
Bir gözün kapıda
Bir gözün yollarda dalıp kalacak
Son bir ses diyeceksin
Son bir şiir diyeceksin
Ve son bir kez seni seviyorum dememi bekleyeceksin

Dedim ya bekleyeceksin
Hemde ölür gibi bekleyeceksin
Lakin benim soğuk bedenimi
Coktan almış olacak,
Ve senin bağrına basmadigin bedenimi Çoktan saracak kara toprak..
Ben sensiz bir kalbin atışlarından uzakta olacağım
Kalbim çürüyecek kara toprağın altında..
Ve sen benden sonra
Bazen adımı sevdamı
Bir yağmur da bir rüzgarda anacaksin
Bazende soğuk bir taşa
Yüreğini yaslayıp
Gözyaşılarini sileceksin yavaşça
Ve benim adım sanım
Sen dediğim efsanesinden ayrılacak
Bir mezar taşına yazılacak
Ve adını kalbim bildiğim
Soyadını besmele ile çektiğim
Sevdanla birlikte
Mezarım adsız kalacak unutulmuş şehirlerde..
Sen mi..
Sen bundan sonra
Sadece ve sadece
Dilinde son şiirim
Yüreğinde acım ile
Gözyaşını dökeceksin mezarımın üzerine..