35
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2368
Okunma

Kahrına geçiyor zaman şimdi
Kırlangıçlar en münis kendi uçuşundalar
Kaybeden ben miyim korkan sen mi
Kopmadan bağ umutlarım hülyalara dalar
Hayal mi rüya mı öyle değil kırılıp giden
Hamulesini uçuruyorsun telefon mektuplardan
Huyundur ne çare elden ne gelen
Hayrını umup vezinsiz dalgalardan
Akşam ezanlarına konuyor kırlangıçların sesi
Alnımı alnına yapıştırıp umutsuzca şöyle
Ahını ödeyeceksin aralanmadan perdeler
Akıp duracak fırsatlar serin sellere
Ne anlarsın uzaktan söylediğim türküleri
Ne bilirsin sesim sesinde kaybolacak
Ne şensindir vuruyorum kendimi kendime
Ne bilsinler bulutlar dağları yutacak
Günler yalpa vurup geçiyor adetlerine
Güzelsin kendine acıların benim bahçeme
Gülsün ama dikenlerin fazla kanatıyor
Güldürmedin tutuk çek kinliğin esiyor