Artık unuttum dünden kalan her şeyi,
Sen gittin gideli, öyle yoruldum ki,
Takvim yapraklarına bakmayı çoktan unuttum,
Karalamıyorumda artık, sensiz geçen günleri,
Kaç gün, kaça ay, kaç yıl oldu bilmiyorum,
Bildiğim bir tek şey var,
O da, ben hep sonbahar…

Hangi mevsimdi, beni yağmurlarıyla ıslatan,
Hangi rüzgardı, seherde ılık ılık esen,
Hangi çiçekti, karlı dağlarda açan, bilmiyorum,
Bildiğim bir tek şey var,
O da, ben hep sonbahar…

Artık unuttum, dünden kalan her şeyi,
Geceme doğan ayı, parlayan yıldızları,
Avuçlarımdan akıpta giden zamanı,
Hangi gecenin sabahıydı, beni üşüten, bilmiyorum,
Bildiğim bir tek şey var,
O da, Ben hep sonbahar…

Dinlediğim güzel şarkları, nağmeleri,
Göğsümde sakladığım acılarımı unuttum.
Okuduğum en son roman, hangisiydi bilmiyorum,
Bildiğim bir tek şey var,
O da, ben hep sonbahar…
Ben hep sonbahar…

Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi…