Şu şehir hayatı dediğim var ya!
Sırf ekmek kavgası, bil Memmet emmi.
Caddeler,sokaklar mahşer-i derya,
Kendini ara da bul Memmet emmi.

Bir adım ileri beş adım beri,
Gözünle deşersin geldiğin yeri .
Dönerse aklının yitiği geri,
Turnalar türküsü çal Memmet emmi.

Tütersen yükselir dumanlı dağlar,
Rùyanda koyunlar, kuzular ağlar.
Elini, kolunu, naçarlık bağlar,
Gel de çık! bu nasıl hâl Memmet emmi.

Garipsen, üstüne binerler emmi,
Yoksulsan mülteci sanarlar emmi.
Beygirler, adamı tımarlar emmi,
Kalır mı sırtında çul Memmet emmi.

Burada Horozun öter mi sandın,
Hesabın kitabın tutarmı sandın.
Saf aklın kendine yeter mi sandın,
Sen! bıyık altından gül Memmet emmi.

Köşeli kasketin dürülür burda,
Çorabın başına örülür burda.
Velhasıl gururun, kırılır burda,
Gel etme! Köyünde kal Memmet emmi.