9
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
728
Okunma

Ey lal sözlerim!
Tutsağım zındanımda güneş sızmaz ufkumda…
-Tut elimden kesildi derman
Git dediğin gönlüm dinlemez ferman-
Üç harflik heceyle
Sığamazdın kitaplara
Virgüller yer arar noktalar utanırdı
Kurulan cümleleri sonlandırmaya!
’’Ne çoktun bana’’
Her bakışın oktu
Her fısıldayışın krizdi kaburgama!
Duyunca adının ilk harfini
sıralanırdı sözcükler sızardı
Ruhsuzluğum nefes alır
Kıyamdan sözler şaha kalkar
Susuzluğum kanardı!
Ayan bir denizin ortasında
akıntıya bırakırdım
Bulurdu çatlağını sızılarım
Yol var derdi yer var elbet
Göğsünün yarım kalan hatrında!
Kırık bir kürekle
Batan güneşe yollardım
sana varmaya cesaretsiz harflerimi
Gündüz senin, gece benim;
Ben neşen, sen hüznüm ol!
Ufuk çizgisinde buluşalım her gün
An’da olsa kavuşmak,
Saatler sürse de seni beklemek ne güzel...
--Üç harfin ‘’şın’ında’’ üç noktasındayım
Bitmeyecek sonu gelmeyecek…--
Ah zamanın kısır aritmetiği!
59 da 1 kavuşmanın dramatiği
Sen nasıl bir döngüsün?
Her saniye yüreğime batan derin süngüsün!
Çıplak bir ıslık peydahlanır dudaklarıma
Lades gibi hep tutunur aklımda!
Çoktun bana sende şunu anla!
Gittiğinde de bendesin
Nasıl başarmayı düşünüyorsun?
Dönersen aynı yerdeyim;
Unut demekle unutulmuyor
Git demekle gidil(e)miyorsun!
Bana bir söz söyle, söylenmemiş olsun;
Hep aklımda tutayım!
Hangi harf yazabildi ki
Seni tarihe okutayım
Hangi mecnun yaşatabildi ki
İster ‘’ayın’’ la ister ‘’a’’yla imlenip
Kitabında anılayım…
Uzat bulutların arasından elini
Çek maviliğine
Yorgun düşlerim kavuşsun elsizliğine!
Ah Bülbül söyle!
Gül’ün hoş kokusu şarkından mı?
Yoksa!
Yakan rengi kor’undan mı?
Resim: Hilal Meral