Ağlama Yüreğim

Şu gurbet ayrılık verdi bu cana
Cananı gönlüme reva görmedi
Hicranla yaşamak zulüm insana
Vuslat diledikçe aman vermedi.

Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar

Gurbetin havası derman olmadı
Arayan dert buldu, çare bulmadı
Yaramı sarmaya halim kalmadı
Dertlerin hiç biri sona ermedi

Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar

Bu kalbi yok saydın, varın ne idi?
Yârden ayırmakla karın ne idi?
Bilmedim hicabın, arın ne idi?
Yüreğin merhamet hiç mi dermedi?

Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.

Vicdanın önüne alıp serdin mi?
Sevenin ahını Hakka sordun mu?
Şu Yüce Divana varıp durdun mu?
Gurbet acı bilmez, insaf yormadı.

Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.

Hoşoğlu, Mevla’dan aldı fermanı
Gurbetten kaç dedi, vermez dermanı
Merhamet taşımaz, yoktur imanı
Sevdayı pişirip aşkla karmadı.

Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.

Mustafa Hoşoğlu
10.09.2024