YORĞUN GÖZLER

Nasılsın Bebegim.
Bakışların başkalaşmış ,
Bir ton kararmış.
Son damlayı tut göz çukurlarnda,
Akıtma hepsini,
Yıllar var,
Günlerin karanlığın da.
Geçmişin sır perdesinde kaybolan,
Ah çekip iç geçirmeler,
Karanlık sabahlarda gök yüzü karanlık.
Bulutlar kin kusuyor,
Damlalar yağmur,
Yağmurlar damlasında yıykanıyor,
Rüyalarda saklanan ip uçları.
Hasret yüklü bakışlar,
Kiprik uçlarında son damlanın süzülmesi.
O son konuşmamız kısa olmuştu,
Bakışlarında kuru ifadeler vardı,
Ellerinde git, gitler,
Duyğu kervanları çoktan yola çıkmıştı,
Dönüp dönüp bakışmalar,
Diz boyu.
Nasılsın bebegim.

Yanık bir bakış vardı göz uçlarında,
Deprem kılıklı hisler,
Ses duvarları kapalı,
Düşman hedeflerin de kimseler,
Çocuksu bakışların yankı yaptı,
Şu sol yanım da,
Gölgesinde bereket kokan sarılmalar,
Yorğunluk var,
Seher kokusunda ayrılık,
Bir de şaşkınlık var ellerinde.
Ölüme mesafeler var,
Hasrete uzak,
Tazlu bir akşam üstünde ağlamak,
İliklerine kadar göz yaşı.
Hala saçların da çocuksu duyğular,
Geçmişler karanlık,
Gözlerinden gözlerinden öperim ,
Bir tane bebegim,
Nasılsın kızım.!
08.09.24 / Saat 18,35 Mehmet AY