Doyumsuz! İnsan hep istiyor çok olsun
Daha çok olsun ,
Doymuyor gözü hep benim olsun
Hepsi benim olsun .. düşünmüyor !
Ölümlü dünya bırak az olsun öz olsun
Yeter bana..

Bin türlü musibet, bela sarıp sarmalıyor
Başını sonra, hep tedirgin , hep korkak
Doğru düzgün nefes bile alamıyor icabında
Korkusu tavan , kolaçan etmeyi de ihmal
Etmiyor ... Dışarı çıkmadan önce sokağı

Ne lüzumu var ! Kime faydası bu durumun
Paylaşmak güzeldir.. senin rızkını ne güzel
Vermiş mevla .. dertsiz , sıkıntısız ... Huzurlu
Mutlusun , gülüyorsun..
Ya nasip diyor.. sırtını Rabbine dönüyorsun..

Farkında mısın ? Farkına varmalı insan !
Ne sığdırabilir? Ne sığar? Mezarına bir düşün
Ne evin , ne araban , ne paran hepsi çürüyüp gidecek.. acıması yok toprağın
Nasıl başladıysa .. hikaye öyle bitecek ..