Insanın canımdan, kanımdan bir oğlu olmalı!
Yaşlandığında canını emanet edeceğin, bir evladı olmalı!
Her daim!
Her zaman!
Eli, ayağı, gözü, kulağı, her şeyi olmalı!
Bir oğlu olmalı insanın!
Zor bir anında!
Bunalıma düştüğün de sırtını dayaya bileceğin, bir oğlu olmalı!
Ahır zamanın da sana destek alabilecek!
Saflığiyla,
masumiyetiyle senin ağzına bakacak!
Bir dediğini, iki etmeyecek!
Bir ricanı, emir sayacak!
İnsanın canından, kanından bir oğlu olmalı!
İçi sevgi dolu, kendisi saygılı olmalı!
Sarıldığında içinin eridiği...
Kokusuyla mutlu olduğun...
Varlığına şükrettiğim...
Yaradanına taptığın...
Bir oğlu olmalı insanın!
Çarşıdandan, alışverişten geldiğinde...
koşarak elindekileri alıp, yüzüne tebessüm etiren!
Bir oğlu olmalı insanın!
Evde babasının yokluğunu aratmayan!
Annesine karşı fedakar olan..

Sokakta delikanlılığından gurur duyduğun.
Bir oğlu olmalı insanın.
Yaşlandığında bile, birine ihtiyacın olduğunda... çıka gelen,
babacığım ya da anneciğim diye kucak açtığında...
Gözyaşlarıyla bağrına bastığın!
Bir oğlu olmalı insanın...
Canıyla canlandığın! varlığıyla anlamlandığın!
Özleminle ve iç çekişlerinle dağ dağ efkarlandığın!
İnsanın, canımdan, kanımdan bir oğlu olmalı insanın....
“Dünya bir yana, oğlum bir yana” diyebildiğin...
Herkes tarafından alkışlanan bir oğlun olmalı...
Dinçer Dayı