Araki bul nerde, tamir ustası,
Ustadan vaz geçtik çırak kalmadı
Kaborta düzelmez, kapı boyanmaz,
Mesleği öğrenen kalfa kalmadı.

Ben bilirim diyen, işten anlamaz,
Öve öve kendi göğe sığamaz,
Tesisat döşeyen sağlam bağlamaz,
Dürüst iş yapacak erbab kalmadı.

Yaylalara çadır açsak neyleriz,
Koyun kuzu çağırmayı bilmeyiz,
Keçilere ay ay diye sesleriz,
Dağda davar güden çoban kalmadı.

Bir zamanlar hikayeler dinlerdik
Kurnaz tilki ile inatçı horuz,
Tembel çocuk ile padişah kızı,
Masallar dinleyen çocuk kalmadı.

Unuttuk dirgeni, dırmık yabayı,
Pas tutmuş baltayı, orak gamayı,
Gün doğmadan önce tezek çırayı,
Tüddüre tüddüre yakan kalmadı.

Ne ararsan mevcut satlık raflarda,
Bir kuş sütü eksik sanki sofrada,
Hormonlu gıdalar şişmiş tarlada,
Domates Hıyarın tadı kalmadı.

Depresyonda insan, dert sayarsak çok,
Ev ilaçla doldu pek faydası yok,
Mevsimsiz meyveler, buzluklarda şok,
Ağrı sızı derken, Sağlık kalmadı.

Fatih dert yanarak sorun arama,
Kalk kendi işine, saçın tarama,
İster saz çal ister kısa bağlama,
Sen türkünü söyle çare kalmadı.
Fatih Özkan 08.09.2024