İslam’dan uzaklaşınca necip bir millet
Her taraftan sarar ona bela ve illet
Silinerek sahadan ismi duyulmaz olur
Aç kurtlara hem lokma olur yutulur

Böyle olan milletler yaşamı yitirerek
Tarihe geçmişlerdir ibret alın diyerek
Gelecek nesil ibret almazsa bundan
Çabuk zevale uğrar oda gider bu yoldan

En güçlü milletlerden Osmanlı oğulları
Hak yoldan ayrılınca son buldu yarınları
Hak batıldan ayrılmazsa bir yerde
Hayat son bulur orda yaşam kalmaz her halde

Bir zaman müslümanlar kıtalar hakimiydi
Kıtalala beraber Kur’an’ın hadimiydi
Şimdi ne Hadimlik kaldı nede kadınlık
Göze çarpan bir şey var pısırıklık tembellik

Onlar bunu istedi zevki sefaya daldı
Allah çekince yardımını onlar zulme uğradı
Unutmuşlardı mutlak Hakka kul olduğunu
Her nimeti sadece kullukta bulduğunu

Her zorbanın emrine baş eğerek uydular
Bile bile Rahmâna sanki posta koydular
Çektiler cezasını nasılmış posta koymak
Yem yaptı düşmanlara hâk onları oymak oymak

Bilemediler kıymetini verilen nimetlerin
Sandılar o nimet daimidir bizlerin
Ne careki mahrum kaldılar hepten
Anladılar önemini nimet çıkınca elden

Ehli küfür bir olup paylaşırken fezâyı
Sen gafletin yüzünden hak ettin bu cezayı
Bu cezayı tadarsın gaflet devam ettikçe
Kendine gelerek uyanıp irkilmedikce

Maruz kalmış sak bugün fitnelerin zulmüne
Sor bakalım sebebini kendi öz benliğine
Bulunduğumuz bu hâl sürüp gider oldukça
Silkinip pısırıklıkdan cihada sarılmadıkca