9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1667
Okunma
susarım içimde bir yangın
son sözü söylenmemiş
göçebe kuş sürüleri
dağların nefesinde
yarası yüzünde her mevsim
ben kendime yetim kaldım
gözlerime devrilen dünlerimde
yol boyu yorgunluğum
git diyor bir yanım
ertelenmiş baharlara
neredeyse
içime yerleştirdiğin adın kanıyor
koynumda avuttuğum acılarla
durulmuyor sensizlik
bir susup
bir ağlıyor
yalnızlığım ve ben bıraktığın yerdeyiz
an’sız
zaman ağlarken başucunda
şimdi sende sus...
ekim-2008