0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1153
Okunma
Sular çekilirdi kıyılarımdan
Açıklarımda kısrak fırtanalar kopar
çakıl taşları gözlerin vururdu sahile
beyaz atlar koşardı içimde dört nala
nefes nefese öpmelerin ağzımda boğulurum
kumsal çekilirdi ayaklarımızın altından
dalgalar dövünecek yer arardı kendine
mavi kırılır katlanır nedensiz
incir ağacları incisini döker
ar ader yengeç tedirgin bakışlar
telaşlı kaçışlar içinde bulurdu kendini
şimdi ahşap yalnızlığımla ben baş başa
kumsalda eşi yok ayak izimin
ekose yalnızlıklar çizilir düz beyaz
çizgisiz kağıda
gecerim senden kum gibi dağılan
gülüşünden
