0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
186
Okunma
kar mavisi
bir akşam vakti
kardelenleri dağların doruklarına taşıdılar
savrulan yanlışta vurulmak
saçlarında diz çökmüş bir rüzgarın
gözlerinde silinirken tüm renkler
acını üstünü maviyle örtüler
tahriş olmuş bir yarayı andıran
tam ortamızda asılı duran sessizliğin
dipsiz derinliğine dalıyorum
nakış, nakış içime işlerken sıcaklığın
dağların kar mavisi soğukluğunda kaldım
tatlı tadı geçen hayat
aramızda buzlu bir cam
savrulan saçlarına vurulduğum rüzgarı’ nın
yansımalarıyla sırra kadem bastım
damar orhan özgül
5.0
100% (1)